Κάτω από τον επιβλητικό ιερό βράχο της Ακρόπολης, θεόσταλτο θαρρείς, «κουρνιάζει» μια γειτονιά στην καρδιά της Αθήνας, ανήμπορη να τιθασεύσει τη «μαγεία» που εκρήγνυται σα λάβα από τα σπλάχνα της, προσφέροντας μια χαραμάδα ξεγνοιασιάς στην τραχιά μουντάδα της πρωτεύουσας.
Πράσινα τοπία της διάσπαρτης από καλλιτεχνικά θαύματα φύσης, αγκαλιάζουν αρμονικά τόσο τα ασβεστωμένα σπιτάκια με τα μπλε παραθυρόφυλλα και τους ανθοστόλιστους κήπους, όσο και τα πέτρινα γραφικά σοκάκια, αποδεικνύοντας εμφατικά πως αυτή η εικόνα δεν είναι αποκύημα της αχαλίνωτης παιδικής φαντασίας αποτυπωμένη με όλα τα χρώματα της κασετίνας σε μια κόλλα χαρτί… Από αυτή, δεν αναδύεται με συχνότητα αναφιλητού το άρωμα από το γιασεμί, το βασιλικό και τις κατακόκκινες μπουκαμβίλιες.
«Κάδρα» και μυρωδιές που δεν προσέρχονται από κάποιο νησί του καταγάλανου Αιγαίου, αλλά από μια γραφική λιλιπούτεια συνοικία της Αθήνας, τα Αναφιώτικα…