Το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου των ιπποτών ή Καστέλο βρίσκεται στην βορειοδυτική πλευρά της μεσαιωνικής πόλης της Ρόδου στο ψηλότερο σημείο του κάστρου και αποτελεί το σημαντικότερο ίσως μνημείο της περιόδου των ιπποτών.
Όταν κατέλαβαν το νησί οι Οθωμανοί χρησιμοποίησαν το μισοκατεστραμμένο από την πολιορκία παλάτι ως φυλακές ενώ το τελειωτικό χτύπημα δόθηκε το 1856 όταν μετά από έκρηξη πυρομαχικών που φυλάσσονταν στα υπόγειά του το μεγαλύτερο μέρος του καταστράφηκε.
Όταν το 1912 η Ρόδος περιήλθε στο Βασίλειο της Ιταλίας, οι Ιταλοί ανακατασκεύασαν και αναμόρφωσαν το παλάτι την περίοδο 1937 – 1940 υπό την εποπτεία του Ιταλού διοικητή της Δωδεκανήσου Ντε Βέκκι , δίνοντας του μια μεσαιωνική όψη και καθιστώντας το έδρα του εκάστοτε Ιταλού διοικητή του νησιού αλλά και καλοκαιρινή κατοικία του βασιλιά Βίκτορα Εμμανουήλ του Γ’ και αργότερα του Μπενίτο Μουσολίνι , το όνομα του οποίου βρίσκεται ακόμη σε μια τεράστια πλάκα κοντά στην είσοδο. Δυστυχώς κατά την κατασκευή αλλοιώθηκαν πολλοί χώροι του αυθεντικού παλατιού αλλά το αποτέλεσμα δεν παύει να εντυπωσιάζει ακόμα και στις μέρες μας.
Μετά την προσάρτηση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα το 1948 ο πρώτος όροφος του παλατιού μετατράπηκε από τις ελληνικές αρχές σε μουσείο το οποίο περιέχει διάφορες καλλιτεχνικές δημιουργίες, είδη λαϊκής τέχνης από την αρχαιότητα και τον μεσαίωνα, όπλα, μεσαιωνικές ταφόπλακες, κοσμήματα , βιβλία , πίνακες ζωγραφικής, αγάλματα και άλλα ευρήματα ενώ γενικά το όλο κτίσμα αποτελεί τον μεγαλύτερο πόλο έλξης επισκεπτών στη μεσαιωνική πόλη της Ρόδου.
